الفبای بیماری پارکینسون (راهنمایی ضروری برای مبتلایان به بیماری پارکینسون و خانواده آن ها)

برت کینگ: «اساساً وقتی به پارکینسون مبتلا شدم احساس کردم از همه بدبخت‌ترم. اما حالا می‌فهمم که هرکسی مشکلات خودش را دارد. فقط باید نگرشی صحیح داشت. زندگی با بیماری پارکینسون مثل کُشتی گرفتن با شیر است. لازم است با آن بجنگی. باید به خودت فشار بیاوری. این تنها راه رسیدن به نتیجه است. نباید تسلیم شد.»
جان واین: «بیماری پارکینسون به‌جای اینکه در‌ها را به روی من ببندد درهای زیادی را گشوده و فرصت‌هایی برایم فراهم کرده است که زندگی پربارتری داشته باشم. مرا تشویق کرده است تا زودتر از موعد مقرر بازنشسته شوم. من می‌خواهم از این فرصت برای انجام کارهایی که هیچ‌وقت مجال انجامشان را نداشتم مثل سفر رفتن، نوشتن و عکاسی کردن استفاده کنم. من معتقدم نوع نگرشم خدمت مهمی در مقابله با بیماری پارکینسون به من کرده است.»
تحقیقات نشان داده است که میانگین امید به زندگی در افراد مبتلا به پارکینسون برابر میانگین امید به زندگی افراد هم‌سن‌وسال آن‌ها است و افراد مبتلا تا 25 سال بعد از تشخیص بیماری زندگی می‌کنند.
این کتاب علاوه بر معرفی بیماری پارکینسون و علائم آن به زبانی ساده به روش‌های درمانی رایج و درمان‌هایی که در آینده محققان به آن دست خواهند یافت پرداخته است. مصرف منظم دارو، عمل جراحی، ورزش، گفتاردرمانی، مشارکت در گروه‌های حمایتی و سایر درمان‌ها به مبتلایان کمک می‌کند تا علائم بالینی را مدیریت کنند. مبتلایان به پارکینسون با آموزش‌های لازم می‌توانند در روند بهبود بیماری مؤثر باشند و با معاینات دوره‌ای منظم و همکاری در انجام مراحل درمان سال‌های متمادی به زندگی معمول خود ادامه دهند.